Σας διαβιβάζουμε αντίγραφο της από 23.10.87 αίτησης της κ. Λ.Κ. και το συνημμένο σ'αυτή φάκελλο και σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με την Εγκ-113/86 (του άρθ-2) δεν θεωρούνται σαν κοινόχρηστοι χώροι, με την έννοια του άρθρου 2 του ΓΟΚ, οι ιδιωτικοί δρόμοι για τους οποίους δεν έχουν εκδοθεί και δημοσιευτεί αποφάσεις Νομάρχη ότι προϋφίστανται του 1923.

2. Στους ιδιωτικούς δρόμους που δεν πληρούν μεν τις πιο πάνω προϋποθέσεις, αλλά δεν καταργούνται γιατί αποτελούν μοναδική δίοδο αποκλεισμένων οικοπέδων είναι δυνατόν να προσβλέπουν οι ανοιχτές πλευρές ημιϋπαίθριων χώρων και να ανοίγονται κουφώματα εντός του ορίου προς την ιδιωτική οδό.

3. Κατά την 25.2.1969 που εκδόθηκε άδεια οικοδομής για το οικόπεδο που βρίσκεται στο ΟΤ 35 Λ. Αιδηψού με ειδική διάταξη (Δ/γμα 17.7.1928 ΦΕΚ 173/Α) οριζόταν μόνο η αρτιότης των οικοπέδων. Για το οικ. σύστημα, το ποσοστό κάλυψης και το ύψος ίσχυε ο ΓΟΚ/1985.

Ο Συντελεστής Δόμησης εξαγόταν έμμεσα.

Επίσης ίσχυε και η προσαύξηση του ΑΝ 395/1968. Ακόμα σας γνωρίζουμε ότι η παρ. 3 του άρθρου 29 του ΓΟΚ/55 είχε καταργηθεί με το ΒΔ 6.3.52 ΦΕΚ 311/62 και η παρ. 4 του ίδιου άρθρου είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 8 παρ. Ε του από 7.11.68 ΒΔ/τος (ΦΕΚ 219/Δ/68) και δεν ίσχυαν κατά την ημερομηνία που αναφέρετε.

ΣΧΕΤ-ΝΟΜ ΑΝ-395/68. Εγκ-116/87. Αρθ-2 του ΓΟΚ/85.